مرحله اول: اولین قدم در روان درمانی پویشی ایجاد شناخت نسبت به مشکلات است تا جایی که بیمار بتواند از منظر درون روانی به مسائل خود بیندیشد. نقش درمانگر در این مرحله تعبیر و تفسیر رویا، مواجهه بیمار با مکانیسم های دفاعی و مقاومتش‌ است.

مرحله دوم: در این مرحله تجربه احساس اتفاق می افتد و معمولا ما شاهد زنده و فعال شدن احساسات مختلف مثل غم ، خشم و احساس گناه هستیم. در این مرحله فرد احساساتی را تجربه می کند که پیش از این تجربه نکرده است. مانند احساساتی که در کودکی قادر به تجربه آنها نبوده، زیرا فراتر از ظرفیت روانی و عاطفی او بوده است. هدف اصلی درمان در این مرحله آغاز بازسازی ایگو‌ است. البته پیش شرط تحقق این هدف بزرگ هم پیمان شدن درمانگر و بیمار و صبوری آنها برای طی این مسیر دشوار و چالش برانگیز است.

مرحله سوم: مرحله پذیرش، تغییر و رهایی است. در اینجا ما شاهد شکل گیری یک ایگو جدید هستیم. که در آن فرد به پذیرش گذشته می‌رسد و رها از احساسات دردناک گذشته اش آماده تغییر می شود (به این معنا که با رفتار های سازنده و به دور از ترس و تنش های غیر منطقی به خودش اجازه زیستن در اکنون را می‌دهد).

*لازم به ذکر است که گاهی مراحل درمان ممکن است به این وضوح تفکیک شده نباشد و در هم تنیده باشند.